คาถาพระมหาจักรพรรดิ พลิกชะตาชีวิตจากร้ายกลายเป็นดี สวดแผ่เมตตาทุกวัน ปรับภพภูมิให้เจ้ากรรมนายเวร

บทสวดมหาจักรพรรดิ เป็นบทสวดมนต์ที่มีพุทธคุณครอบจักรวาล สามารถสวดเพื่อแผ่เมตตา เปลี่ยนภพภูมิให้เจ้ากรรมนายเวร เสริมบารมี และเปลี่ยนเรื่องร้ายกลายเป็นดีได้

“บทสวดมหาจักรพรรดิ” หรือ “บทสวดบูชาพระ” ผู้ที่รจนาพระคาถาบทนี้ขึ้นมาคือ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ แห่งวัดสะแก จ.อยุธยา และหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด โดยได้รับแรงบันดาลใจจาก “ชมพูปติสูตร” ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงเนรมิตพระองค์เป็นพระเจ้าจักรพรรดิเพื่อกำราบความโอหังและก่อนจะแสดงธรรมแก่พญาชมพูบดี พระมหากษัตริย์ผู้มากอิทธิฤทธิ์แห่งเมืองปัญจลราษฐ์ หลวงปู่ดู่ได้บอกบทสวดแก่ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดได้นำไปสวดบูชาพระประจำวัน จนกระทั่งหลวงตาม้า แห่งวัดถ้ำเมืองนะ จ.เชียงใหม่ ซึ่งเป็นศิษย์เอกของหลวงปู่ดู่ ได้นำไปเผยแผ่ให้ประชาชนได้สวดตาม

บทสวดมหาจักรพรรดิสามารถสวดได้ทุกเวลา ไม่ว่าจะเช้า เที่ยง เย็น หรือค่ำ โดยในช่วงค่ำ เวลาที่คนนิยมกันมากที่สุดคือ 20.30 น. เนื่องจากเป็นเวลาที่ทั้ง 3 แดนโลกธาตุคือ สวรรค์ มนุษย์ภูมิ นรก และภพภูมิต่าง ๆ เปิดเชื่อมถึงกัน ซึ่งเมื่อมีผู้สวดพร้อมกันมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งมีกำลังมากขึ้น แต่ถ้าหากใครไม่สะดวก ก็สามารถเลือกสวดเวลาที่ตัวเองสะดวกได้

สำหรับจำนวนบทสวด หากเป็นช่วงเช้า เที่ยง และเย็น มักสวดเป็นบทสั้น เริ่มจากตั้งนะโม 3 จบ แล้วสวดบทสวดมหาจักรพรรดิจนครบ 9 จบ หรือ 108 จบ ตามเลขมงคลเพื่อเสริมความเป็นสิริมงคล แต่ถ้าหากเป็นช่วงค่ำ จะสวดบทยาวและสวดตามกำลังวัน โดยวันอาทิตย์ 6 จบ, วันจันทร์ 15 จบ, วันอังคาร 8 จบ, วันพุธ 17 จบ, วันพฤหัสบดี 19 จบ, วันศุกร์ 21 จบ และวันเสาร์ 10 จบ

ตามความเชื่อแล้ว เชื่อกันว่าการสวดบทสวดมหาจักรพรรดิเป็นประจำ จะช่วยปรับภพภูมิเจ้ากรรมนายเวรให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี เป็นอีกทางหนึ่งที่จะช่วยลดเคราะห์กรรมจากเจ้ากรรมนายเวรเก่า รวมถึงจะช่วยเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นดี เสริมความเป็นสิริมงคลและเสริมบุญบารมี จิตใจร่มเย็น สงบสุข เกิดสติปัญญาและความผ่องใสในชีวิต 

พุทธัง ชีวิตัง เม ปูเชมิ

ธัมมัง ชีวิตัง เม ปูเชมิ

สังฆัง ชีวิตัง เม ปูเชมิ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสสะ (3 จบ)

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ปาณาติปาตา เวระมณี

สิกขาปทัง สมาทิยามิ

อทินนาทานา เวระมณี

สิกขาปทัง สมาทิยามิ

กาเมสุมิจฉาจารา เวระมณี

สิกขาปทัง สมาทิยามิ

มุสาวาทา เวรมณี

สิกขาปทัง สมาทิยามิ

สุราเมระยะมัชชะปมาทัฎฐานา เวระมณี

สิกขาปทัง สมาทิยามิ

นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา (3 จบ)

นะโม โพธิสัตโต พรหมะปัญโญ (3 จบ)

โยโทโส โมหะจิตเตนะ พุทธัสมิง

ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม กะตัง

โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

โยโทโส โมหะจิตเตนะ ธัมมัสมิง

ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม กะตัง

โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

โยโทโส โมหะจิตเตนะ สังฆัสมิง

ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม กะตัง

โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสสะ (3 จบ)

นโม พุทธายะ

พระพุทธะไตรรัตนญาณ

มณีนพรัตน์

สีสะหัสสะ สุธรรมา

พุทโธ ธัมโม สังโฆ

ยะ-ธา-พุท-โม-นะ

พุทธะบูชา ธัมมะบูชา

สังฆะบูชา

อัคคีทานัง วะรังคันธัง

สีวะลี จะ มะหาเถรัง

อะหัง วันทามิ ทูระโต

อะหัง วันทามิ ธาตุโย

อะหัง วันทามิ สัพพะโส

พุทธะ ธัมมะ สังฆะ ปูเชมิ

สัพเพ พุทธา

สัพเพ ธัมมา

สัพเพ สังฆา

พะลัปปัตตา ปัจเจกานัญจะ

ยัง พะลัง

อะระหันตานัญจะ เตเชนะ รักขัง พันธามิ สัพพะโส (3 หรือ 5 จบ)

พุทธัง อธิฏฐามิ

ธัมมัง อธิฏฐามิ

สังฆัง อธิฏฐามิ